Voorjaar 2010: de training weer opgepakt
We hebben er lang op moeten wachten maar eindelijk is het voorjaar aangebroken. We hebben de training van Urban weer opgepakt en zijn begonnen met longeren en hebben zelfs weer een klein begin kunnen maken met het grondwerk. Omdat Urban vorig jaar nog te gespannen reageerde op het grondwerk, ondermeer door het boos happen naar je hand en lijn/teugel, zijn we er toen mee gestopt.
…vervolgens gaan we aan het werk.
Te beginnen in stap, om uiteraard even op adem te stappen maar ook om de correcte houding te vragen, voorwaarts neerwaarts en lengtebuiging naar gelang de grootte van de volte. Ik begin het liefst op zijn makkelijke kant waar hij het minst moeite heeft met de lengtebuiging. Bij Urban is dat linksom.
Het gebruik van hulpteugels bij het longeren
Bij paarden met een verstoorde balans, scheve paarden, paarden met rugproblemen enz. ben ik er geen voorstander van.
Hals en hoofd zijn ongeveer 10% van zijn totale lichaamsgewicht. Het paard heeft zijn hals nodig als een ‘balansstang’ om zijn lijf uit te kunnen balanceren. Door de positie van het hoofd en hals aan te passen kan het paard zijn zwaartepunt verplaatsen.
Door het gebruik van hulpteugels bij het longeren ontneem je het paard de mogelijkheid om zijn hoofd en hals als balansstang te gebruiken. In een gefixeerde houding stretch je misschien één groep spieren maar blokkeer je nog veel meer spieren en belemmer je de werking van de spierketens. Ik ben van mening dat je een paard de tijd moet gunnen om zelf zijn balans te (her)vinden. Door middel van de kaptoom kun je vragen het hoofd te laten zakken en buiging te vragen en door positieve beloning zal hij ontdekken dat een bepaalde houding zeer prettig is en zal die houding dan ook steeds op willen zoeken.
Ik krijg wel eens de vraag of longeren een niet te eenzijdige training is.
In mijn ogen niet, mits de randvoorwaarden in orde zijn. Hiermee bedoel ik dat het paard niet 23 uur op stal staat en dan één uurtje gelongeerd wordt. Contact met andere paarden, veel frisse lucht dus lekker naar buiten, buitenritjes, misschien wat natural horsemanship of vrijheidsdressuurtraining e.d. veel afwisseling is belangrijk. Vooral voor paarden die het plezier in het rijden in een bak een beetje verloren hebben. Op die manier is longeren ook niet te eenzijdig.
De longeertraining heeft Urban in ieder geval veel goed gedaan. Hij heeft geleerd zijn lijf beter te gebruiken. Eerst kon hij niet rechtsom gelongeerd worden en met behulp van 2 behandelingen van de ostheopaat en veel geduld om hem ook rechtsom goed te laten bewegen, is dat imiddels geen probleem meer.
Zomer 2009
Voorjaar 2010
Inmiddels ook weer het grondwerk opgepakt en dat ingevoegd bij het longeren. Als ik van richting wil veranderen dan zet ik hem even stil in het midden om vervolgens de oefeningen übertreten en achterwaarts te oefenen.
Waar hij vorig jaar nog alleen maar uit nijd in het touw of je handen wilde bijten, werkt hij nu geduldig mee en wacht netjes af op wat komen gaat.