Esther en Xantha
November 2011
Hieronder een paar lesmomenten van Xantha met haar bijrijdster Esther. Het is fijn als eigenaar en bijrijdster op één lijn zitten in de training zodat men aan dezelfde punten kan blijven werken en het is ook niet zo verwarrend voor het paard. Uiteraard zijn het twee verschillende ruiters die ieder hun eigen handigheden of moeilijkheden hebben.
Ook bij Esther ligt de aandacht op het ontwikkelen van een goede stap waarbij het ritme en de lengte van de passen belangrijk zijn alsmede een soepele flexibele bovenlijn met de neus voor de loodlijn. In vergelijking met de foto’s van afgelopen zomer is al goed te zien dat in de tussentijd de takt zuiverder is geworden en de verbinding met de achterhand is verbeterd. Xantha loopt minder op de voorhand.
[full_width]
Nu is de uitdaging om te allen tijde de neus vóór de loodlijn te houden. Op bovenstaande foto is de ruimte achter de kaak te eng en de neus net iets achter de loodlijn. Niet heel erg dramatisch maar toch moet er aandacht aan besteed worden omdat we streven naar een 100% elastisch paard met een zuivere takt in alle gangen. Zouden we zo door trainen dan blijft er teveel spanning in de spieren van de hals, rug en achterhand.
Door vanuit de achterhand te blijven werken en te vragen de passen groter te maken kan het paard de ruiterhand opzoeken en soepel en elastisch bewegen.
Door vanuit de achterhand te blijven werken en te vragen de passen groter te maken kan het paard de ruiterhand opzoeken en soepel en elastisch bewegen.
Neus nog te ver achter loodlijn en de nek is niet het hoogste punt. Achterhand is redelijk actief maar schouders/ellebogen ruiter te gespannen.
Hier verbetert houding en zit van de ruiter en paard antwoordt direct. Neus mooi voor de loodlijn, soepel bewegende achterhand en rug. (door harde wind die dag houdt ruiter het hoofd nog iets te scheef om de aanwijzigingen goed te horen).
Rechtsom is de makkelijke kant voor Esther en de moeilijke kant voor Xantha. Linksom is de moeilijke kant voor Esther en de makkelijke kant voor Xantha.
Om te bepalen of de takt in draf zuiver is, dienen de diagonale benen paren gelijktijdig in dezelfde fase te zijn. Is er bijvoorbeeld op enig moment maar één voet aan de grond dan is de takt niet zuiver.
Bij een zuivere takt zie je bijvoorbeeld vanaf de grond dat de onderarm en het pijpbeen evenredig zijn. De ruiter moet op gevoel en gehoor bepalen of de takt correct is.
We werken nog hard aan houding en zit zodat de teugelvoering verbetert zodat er een betere verbinding ontstaat met de voorkant en de rug meer tot dragen kan komen.
[full_width]
[/full_width]
Door het rijden van tempi (tempo wisselingen binnen een gang) en soepel makende oefeningen bijvoorbeeld rechts- en linksomkeerd, schouder voor/binnenwaarts krijgen we een mooi cadeautje dat Xantha horizontaal in balans komt en in staat is de hals te strekken met een ruim ondertredende achterhand, en een gedragen rug. De neus is in dit geval achter de loodlijn. Alleen als een paard ruim en voldoende losgelaten ondertreedt, is het zelfs een goede oefening om het paard te helpen de rug te ontspannen.
Knap gedaan Esther!