November 2009: de ostheopaat
Eind 2009 is urban twee keer door een ostheopaat behandeld en er bleek toch het één en ander vast te zitten waaronder zijn atlas en een gekantelde rib. Ook rond de schoft zat het niet helemaal lekker. Dat verklaarde waarschijnlijk het niet kunnen laten zakken van hoofd en hals en moeite hebben met de rechterstelling en buiging. De weken na de behandeling ging het longeerwerk aan de rechterkant steeds beter. Hij durft nu de vorm van de cirkel aan te nemen en kan met zijn neus over de grond in draf mooie gelijkmatige passen maken. Het bokkend omkeren op de rechterkant wordt minder.
Meer en meer weet hij zijn balans te vinden en zijn lijf los te laten. Nu moet hij nog leren om met het rijden de hulpen te accepteren. Zodra er draf gevraagd wordt, krult hij zich op, rolt over het bit en loopt met zijn kin op de borst. Hij moet leren om zich van achteren door zijn lijf naar voren lang te maken, dat vergt ook enige handigheid van de ruiter.
[one_half]Inmiddels hebben we kennis gemaakt met Noor Tanger van Noorhorses.com. En vroegen haar ook eens naar Urban te kijken gezien haar enorme ervaring met verreden paarden. Samen met Lindsay heeft ze gewerkt aan de hulpengeving en dat was een welkome aanvulling. Heel langzaam gingen de kwartjes vallen bij Urban. Langzaam kregen Lindsay en Urban vertrouwen in elkaar.[/one_half]
[one_half_last]
Urban is pas 8 jaar. Als je ervan uit gaat dat paarden pas met acht jaar geestelijk volwassen zijn, dan is het gedrag van Urban goed te verklaren. De basistraining is bij hem te vroeg en te snel gegaan. Dat heeft hij geestelijk en lichamelijk niet goed kunnen verwerken. Sommige paarden zijn ook nog eens laatbloeiers en grote paarden hebben ook de tijd nodig om goed uit te groeien. Ik zie de training als een meerjarenplan en zo kan ook het wederzijds respect groeien. Urban krijgt de tijd die hij nodig heeft. Hoeveel dat is, dat weet alleen hij en aan ons de taak om hem goed te blijven observeren.