Juni 2009: bewegingsmonster
Urban is een bewegingsmonster. Een beetje lanterfanten in een weiland of een wandeling door de polder is leuk, maar hij wil heel graag wat doen. Zodra je hem loslaat in de longeerbak zal hij wel even laten zien wat hij kan.
[full_width]
Kennismaken met de kaptoom
Op bovenstaande foto’s toont Urban zo op het eerste gezicht een mooie zelfhouding. Maar de spanning in de hals is te groot. Waarom hij dat doet terwijl hij vrij beweegt is een beetje gissen. Op bovenstaande foto’s speelt hij met Ernie en wil hem misschien door deze houding aan te nemen imponeren. In dit geval ga ik er vanuit dat dat het is.
[one_half]Maar zodra hij de de kaptoom om heeft, en Ernie er niet bij is, neemt hij ook gelijk de gekrulde houding aan. Hij zet zijn hals helemaal vast en is er bijna niet uit te krijgen. Hij knikt zijn hals bij de 2e halswervel. Als hij in deze houding verder gewerkt zou worden dan zou overbelasting van de nekpees kunnen ontstaan. In deze houding is er ook nog eens vrij weinig ruimte achter de kaak, waardoor onder andere de luchtpijp, slokdarm wordt samengedrukt, nekspieren en zenuwen in de knel komen.[/one_half]
[one_half_last]
[/one_half_last]
We beginnen met het allereerste basiswerk. Buigen in stilstand en het wijken voor druk van de kaptoom. Het stretchen van de bovenlijn en lengtebuiging. Hieruit blijkt dat Urban linksgebogen is. Hij buigt makkelijk naar links en op de cirkel plaats hij netjes zijn binnenachterbeen onder de massa maar met nog veel te veel stuwkracht en loopt daardoor over de rechterschouder weg. Rechtsom weigert hij alle medewerking. Hij zet zijn hele lijf op slot en zijn hals in een strakke krul. Ongecontroleerd rent hij rondjes. Daarbij is hij heel happerig. Hij hapt steeds naar je hand en probeert steeds de leadrope te pakken.
De eerste stap in de training is Urban te laten ontspannen in zijn bovenlijn spieren, zodat hij op die manier de spanning kan laten afvloeien.
Omdat hij zo happerig blijft, geeft het grondwerk niet het gewenste effect. Eerder het tegenovergestelde en dat is niet de bedoeling. We willen juist dat hij werken/trainen weer leuk gaat vinden. We besluiten het grondwerk te laten voor wat het is en we zijn gaan kijken of we hem onder het zadel kunnen laten ontspannen.
Dat lukte aardig, in stap durfde hij uiteindelijk goed te ontspannen.
[full_width]
Nog met een wat boze blik en vaste bovenlijn.
Geleidelijk aan durft hij de hals te laten zakken, maar heeft nog duidelijk moeite met stelling naar rechts.
Linksom is het mogelijk een beetje schouder voor te rijden waar hij fijn op ontspant.
En zelfs een heel klein stukje draf waarbij hij zijn hals redelijk op lengte hield.