Hoe krijg je een flinke stevige Tinker licht aan de hulpen.

[one_half]Mandy vroeg mijn hulp om haar te helpen haar Tinker Yari licht in de hand en licht aan de hulpen te krijgen. Het rijden, met name in de bak, was niet leuk meer omdat Yari erg op de hand steunde en niet voorwaarts was. Na het rijden had Mandy pijn in haar handen en schouders. Dat moest toch anders kunnen.

En dat kan zeker anders. Dat heeft wel wat tijd nodig maar uiteindelijk lukt het altijd. 

Of het nu een Tinker is of een paard van een ander ras, voor ieder paard geldt eigenlijk hetzelfde. Het leunen/hangen op de hand komt meestal voort vanuit het niet “voorwaarts” zijn en een paard dat niet voorwaarts is, reageert niet op lichte hulpen. Daarbij loopt het paard teveel op de voorhand, waardoor het hele lichaam uiteindelijk gaat verstrakken en overbelast raakt.
We zijn begonnen met Yari te leren om op lichte hulpen te reageren. Als een paard niet is geleerd om op lichte hulpen te reageren, of als het steeds maar weer aandrijven er langzaam ingeslopen is, dan is er eigenlijk niet zo veel mee te beginnen. Ik krijg zo vaak te horen van ruiters dat als zij niet meer drijven, dat het paard stopt met lopen! Er is dan ergens in de opleiding iets misgegaan, men heeft, meestal onbewust, het paard geleerd om alleen maar voorwaarts te gaan op flinke beenhulp, een tik van de zweep of een prik met de spoor. En zelfs in sommige gevallen, door alle drie deze hulpen tegelijkertijd te geven! Soms wordt ook het paard belemmerd in zijn beweging waardoor het paard niet voorwaarts kán. Om een paard uit te kunnen balanceren moet hij snel reageren op een hulp, anders ben je altijd te laat. Bijvoorbeeld bij het rijden van een volte. Als een paard niet voorwaarts is, en dan bedoel ik niet een hoog tempo maar een ongedwongen beweging in balans naar voren, dan zijn de eventuele correcties op een volte, bij bijvoorbeeld op de binnen schouder vallen, geen correcte lengtebuiging aannemen enz., altijd te laat! Deze correcties worden dan niet of nauwelijks uitgevoerd en in plaats dat deze volte een trainingswaarde zou moeten hebben, wordt het paard er alleen maar slechter van. Doel van een training in een bak is toch vooral dat het paard na de training is verbeterd en toch niet verslechterd. 

Terug naar Yari. Met Yari zijn we dus begonnen met die allereerste trap van het Skala der Ausbildung. Takt/ritme. Bij een correcte takt is het patroon van de voetzetting altijd gelijk. Het tempo kan variëren, je kan de voetzetting laten versnellen of langzamer laten gaan. Bij het ontwikkelen van een zuivere takt heeft het paard ook zijn hals nodig om zich uit te kunnen balanceren. Het paard moet leren zijn hoofd en hals te dragen door middel van het gebruik van zijn achterbenen.

Bij Yari zochten we naar een ritme waarin hij de beste balans liet ziet. We hebben dan een arbeidsritme waar we iets mee kunnen. Geleidelijk aan kom je dan in stap 2 van het Skala “losgelatenheid”. Het paard is dan horizontaal in balans en je merkt dan eigenlijk gelijk dat je niet meer elke pas hoeft aan te drijven. Het paard wordt nergens belemmerd en wil dan ook graag voorwaarts. In deze fase is het paard al redelijk soepel en licht in de hand en door al die buigingsarbeid, tip je dan al regelmatig aan fase 3, de “aanleuning”. Ik zie dat altijd als een cadeautje. Aanleuning wordt niet afgedwongen, aanleuning ontstaat vanuit een in balans,soepel gaand paard.

Twee oefeningen die een paard helpen een krachtige en soepele achterhand te ontwikkelen zijn übertreten en achterwaarts . Zodra het paard niet meer op de voorhand loopt, komt ook de galop er aan te pas.

Inmiddels is Yari al zover. Maar omdat hij een beperking in zijn nek heeft, is de aanleuning fysiek nog wel eens lastig om dat langer vol te houden. Belangrijk is dat hij zichzelf goed draagt, en niet op de hand steunt en we zien dat ondanks die beperking in de nek, de aanleuning nog steeds verbetert. Mandy heeft naast lessen ook geïnvesteerd in huisvesting en welzijn, een nieuw zadel en ook hoofdstel en bit zijn aan een controle onderworpen.

Yari is een veelzijdig gezinspaard. Aangespannen, buitenritten, knuffelpaard, deze taak is hem op het lijf geschreven. De basis die zij nu hebben ontwikkeld en door regelmatig gymnastieken in de bak, zorgen er voor dat hij deze taak nog heel lang kan uitvoeren en Mandy geen pijn meer heeft in armen en schouders.[/one_half][one_half_last]

[one_half_last]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een grotere hulp nodig gehad om 100% reactie te krijgen?  RETEST! Vraag opnieuw met een lichte hulp, 100% reactie? BELONEN!

 

[/one_half_last]