Flor XLI een mooie jonge Spaanse dame

De ontwikkeling van Flor XLI
[one_half] Altijd leuk om vanaf het begin bij de opleiding van een jong paard betrokken te zijn.
Flor xli, Spaanse merrie 6 jaar, bijna 2 jaar in Nederland, door verkoper zadelmak gemaakt. Sinds juli 2019 vorig jaar in bezit van eigenaresse.
Eigenaresse hoef ik niets meer te leren, zij beheerst allerlei soorten grondwerk en als ruiter ook begaafd. Ik ben er eigenlijk alleen voor de controle
De 2 hadden al snel een fijne vertrouwensband en samen hebben we bekeken wat haar fysieke aandachtspunten zijn. Het is fijn om daar al in het begin rekening mee te houden. Door middel van grondwerk geleidelijk gewerkt aan balans en voldoende kracht om onder het zadel ook verder beleerd te worden. Tussendoor heb ik de fysieke aandachtspunten ook behandeld.
In februari was de belastbaarheid zodanig dat er gestart kon worden met rijden. Stapje voor stapje verder ontwikkelen. Flor verblikt of verbloosd niet van langsrijdende treinen, tractoren of een zwarte zwaan die in de bak woont, maar is best een pittig dametje en we moeten zeker waakzaam zijn dat ze niet teveel in haar eigen houding blijft. Hoewel ze niet snel afgeleid is, is de spanningsboog nog kort. Balans vinden op alle fronten en overal de tijd voor nemen. Flor haar beweging is heel ruim en ze wil graag bewegen, belangrijk is dat ze niet overvraagd wordt, dat is al snel verleidelijk bij wat ze aanbiedt.
Super leuk om bij de ontwikkeling van deze combinatie betrokken te zijn.[/one_half]
mei 2020
Juni 2020
[one_half]Deze periode stond in het teken om de balans in combinatie met goed lichaamsgebruik verder uit te werken. Het aanbieden van de hals in de beweging.
Ook hebben we de reactie op de hulpen uitgewerkt. Een paard weet niet wat wij bedoelen als we been geven. Ze geven een antwoord en vaak is dat het verkeerde antwoord. Wanneer het goede antwoord wordt gegeven dan belonen we dat rijkelijk.
De stap was bijvoorbeeld nog een probleem. Stappen is voor watjes dacht Flor. Wachten op een hulp voor draf, daar deed ze niet aan. Ze ging wel draven wanneer ze dat zelf wilde. Dan is het best moeilijk om niet alleen terugwerkend te blijven werken. Daarom hebben we de halve ophouding geïntroduceerd. Met de halve ophouding laat je het paard verbinding maken met de achterhand. Dus in plaats van stuwend wegdraven, moest ze een andere iets moeilijkere inspanning verrichten en daar ook over nadenken en kreeg ze een keus aangeboden. In combinatie met op het juiste moment te belonen, werden de eerste stappen gezet om te wachten op een hulp om aan te draven. Hierdoor werd de stap ook rustiger en meer in balans.
Inmiddels weten we ook iets meer van de achtergrond van Flor, en merken we dat aan sommige hulpen een negatieve herinnering verbonden is. Dat gaan we heel voorzichtig aan werken om het vertrouwen te geven er geen chaos gaat ontstaan en dat we blijven werken vanuit rust en vertrouwen.[/one_half]