“Ik denk dat ik wel kan zeggen dat we vastgelopen waren in training en in oplossingen, mijn mooie, lieve Farfelu en ik. Ondanks alle inzichten die ik vergaarde qua training, maar ook de medische hulp en kennis die we toepaste, we belanden toch steeds weer in het niet kunnen en niet meer weten hoe dan nu verder.
Al die tijd heb ik gedacht dat er ook een groot aandeel zat in de training, maar ik kreeg het niet opgelost. Ik was de wanhoop nabij en had al besloten dat dit was wat het was.
En nu, een aantal weken verder, in een iets ander soort training, samen met Monique Bleijenbergh, heb ik vandaag kunnen rijden op een manier waar ik alleen maar van had kunnen dromen dat dit ooit zou gaan lukken.
Ik hoef niet te vertellen hoe geweldig dat dit voelt